Cumartesi, Kasım 22, 2014

Düşler Atölyesi

Eski çok eski bir rüyaydı "Düşler Atölyesi"...

Bir evim olacak, orada hep yazacak, yazacak, yazacaktım. Kitap okuyacak ve yazacak, yazar olacaktım. Evden çalışacaktım yani. Bir nevi atölyem olacaktı.



Parça parça hepsi oldu aslında. Selçuk'ta bir evim var ama henüz kullanmaya başlamadım. (Yaşantım sebebiyle üssümün ve kitaplarımın İstanbul'da olması gerekiyor.) Kendime ait olmasa da şu anda yaşadığım evde kocaman bir odam var ve orayı "Düşler Atölyesi" ilân ettim. Profesyonel turist rehberiyim ve mesleğimi çok seviyorum (küçükken oynadığım oyuncaklar ve okuduğum kitaplardan belliymiş rehber olacağım, uzmanı öyle dedi). Ömrüm hep okumakla geçti, yazmak ise bir hayat tarzı oldu benim için.

Artık evet her yere taşıyabildiğim bir atölyem var: "Düşler Atölyesi"

Nedir bu "Düşler Atölyesi"? Ne yapılır orada? Ne üretir bu atölye?



"Düşler Atölyesi" adı üstünde, düşlerin hayata geçirildiği bir yer. Aslında yıllardır hep vardı, adını yeni koyduk. Koyduk diyorum, Facebook arkadaşlarıma danışarak adına karar verdim. Bunu çok sık yaparım. Kararsız kaldığım konularda Facebook arkadaşlarıma danışırım, onlar da sağ olsunlar hep yardımcı olurlar. Biraz birlikte belirlemiş oluyoruz bazı şeyleri böylece...



Evet, "Düşler Atölyesi" aslında hep vardı. Benimle doğdu, benimle yaşıyor... Yıllarca oradan oraya taşındı. Şimdilerde yerleşik düzene geçmiş gibi görünse de, sokağa her adım attığımda benimle birlikte her yere gidiyor.

"Düşler Atölyesi"nde yazılar yazılıyor yıllardır örneğin.


Deneme yazıları, blog yazıları, gazetelere, dergilere yazılmış olan yazılar, "Işığa Ağıt" ve "Ölümsüzler Stoası" adlı tiyatro oyunlarım, kısa film senaryoları, "Son Vapur" adlı uzun metraj senaryom, "Mardin Şehir Planı/İl Haritası", "Mardin/Güneş Ülkesi" ve "Sarayın Dehlizlerinde" kitaplarım hepsi "Düşler Atölyesi" eserleri.

Ayrıca "Düşler Atölyesi" "Nükhet Everi ile..." adıyla anılan epey tur programının da üretildiği yer oldu.

"Düşler Atölyesi" müzik dinlenen, film seyredilen, aşırı derecede çay tüketilen bir yerdir aynı zamanda.



Mum ışığı ilham kaynağıdır. Bir sürü mum vardır "Düşler Atölyesi"nde.




Pencerelerinde kediler barınır, mama yer, özel olarak kendileri için yapılmış kedi evlerinde konaklarlar. (Eskiden "Düşler Atölyesi"nin İran kedileri vardı.)

"Düşler Atölyesi"nden her an her türlü üretim çıkabilir.

Şimdilerde bir yandan yeni kitabım "Sarayın Dehlizlerinde"nin yolu belirlenirken (yapılacak tercümeler, gideceği değişik ve çeşitli yollar vs) öte yandan da Dalaras, Ibrahim Maalouf, Fayrouz müzikleri eşliğinde yeni bir eserin üretim aşamasındayım "Düşler Atölyesi"nde... Yeni romanım "Bir İç Savaştır Aşk"ı yazıyorum.

"Düşler Atölyesi"nin kapısı her zaman tüm dostlara açık. Yaratmak, üretmek, paylaşmak, sohbet etmek, dertleşmek isteyen tüm dostlara...

"Düşler Atölyesi"nin eksiği bir tabela. Kapısına asmak istediğim tabelayı kızkardeşim Zeynep hazırlayacak. O da geldi mi keyfimiz daha da çoğalacak eminim...

Benim temennim "Düşler Atölyesi"nin ömrü uzun, üretimi bol ve verimli olsun...

1 yorum:

hayatintadinabakanlar dedi ki...

Eski bir apartmanın çatı katı.. Yüzlerce kitap bol mum keyifli müzikler ve dostlarla yenen yemekler, minderlere yayılıp tükenmek bilmeyen sohbetler.. Ne müthiş

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails